Op de top van de Grubigstein
Deze zomer heb ik weer iets kunnen afvinken op mijn ‘bucket list‘. Exact 30 jaar geleden stond ik met mijn papa op de top van de Grubigstein. Het was de allereerste berg die ik ooit helemaal tot aan het ‘gipfelkreuz’ beklommen had en ik vergeet nooit meer het geweldige gevoel dat ik toen heb ervaren!
12 jaar
Ik droomde er al jaren van om dit moment nog eens opnieuw te beleven en nu was het eindelijk zo ver. Deze keer was het niet met mijn papa, maar met mijn dochtertje die nu dezelfde leeftijd had als ik destijds.
Het was een warme, mooie zomerdag toen we vertrokken naar de top. In 1987 wandelden we vanaf het centrum van Lermoos naar de top, nu kozen we er voor om de lift te nemen tot de Grubighütte om vervolgens nog een uurtje tot de top te wandelen.
Aan de achterzijde van de Grubighütte begon het mooie wandelpad dat tegen de bergflank kronkelde. Iedere bocht bracht ons weer enkele meters hoger en dichter bij ons doel, zo’n 2233 meter boven de zeespiegel.
Het pad werd een beetje ruiger, maar het was goed te doen.
Op sommige momenten was het een beetje klimmen en klauteren, maar dat vond Nena juist geweldig!
Blindsee
Onderweg hadden we een prachtig uitzicht over de omgeving. We konden de Fernpass en de Blindsee heel goed zien liggen. Wanneer we op vakantie aan het Gardameer gaan, dan rijden we altijd met de auto over deze mooie bergpas.
Top in zicht!
En dan was het eindelijk zo ver! Na zo’n 40 minuutjes wandelen zagen we het kruis voor ons liggen.
Vanaf de top had je een sprookjesachtig mooi uitzicht over de Zugspitzarena.
Nog even een boodschap achterlaten in het Gipfelbuch en vervolgens wat genieten van het rust en stilte die er op dit plekje was.
“Every mountain top is within reach if you just keep climbing”
